Dəyanətin söz dünyası

Onu yeniyetmə vaxtlarından tanıyıram. Ötkəm, söz götürməyən olsa da, köhnə kişilərə xas xüsusiyyətləri ilə də seçilir. Dostluqda sadiq, dostları üçün canından keçən, onların uğurlarına hər zaman hərtərəfli dəstək olan, onları özündən öndə fikirləşən biridir. (Bəlkə də nə vaxtsa onun bu fədakarlıqlarından ayrıca bir yazı yazdım, əlbəttə, özü razılıq versə ).
İstəyirdim onun haqqında bir təqdimat yazım, amma sonra bu fikrimdən daşındım. Sadəcə oxuculara onun haqqında qısa bir məlumat verirəm: Dəyanət Pünhan 1986-cı ilin iyun ayının 23-də Tərtərdə doğulub. Həmişə deyərdi ki, mənim 40 oğlum olacaq. Amma 40 yox, iki oğlu var: Pünhan və Altun. Pünhan Gəncə Dövlət Universitetində oxuyur. Altun isə orta məktəbi bu il bitirəcək.
Dəyanətin onlarla mahnıları var ki, musiqisini də özü bəstələyib. Gənc müğənnilər Rüstəm Yağmurla, Anar Yusifzadə ilə sıx işbirliyi var. Ruhəngiz Allahverdiyeva, Damla, Roza Zərgərli və tanınmışlardan neçəsi onun sözlərindən, musiqisindən istifadə ediblər. Meyxana aləmində də yetərincə tanınır.
Gəlin, Dəyanətin söz dünyası ilə tanış olaq. O, bizimlə şeirləri ilə danışsın, biz də onu yaxından tanıyaq.

Svetlana Əzizova

RƏFİQƏLƏR

Hər gün redaksiyamızın poçtuna xeyli oxucu məktubu daxil olur. Ünvanımıza gələn müxtəlif xarakterli məktubların əksəriyyətində əldə olunan nailiyyətlərin mənbəyi, nöqsanların yaranma səbəbləri yenidənqurmanın tələbindən irəli gəlir. Həyata açıq gözlə baxmağı bacaran, işgüzar, qəzetə marağı olan ştatdankənar müxbirlərin məktubları fəaliyyətimizi daha da canlandırır, bizə günün nəbzini tutmaqda, mühüm problemlər qaldırmaqda kömək edir.
Bu yazıda mən qəzet səhifələrində rəngarəng yazıları ilə çıxış edən ştatdankənar müxbirlərimiz Rəna İsmayılova və Məryəm Nuriyeva haqqında söz demək istəyirəm. Rəfiqələrin hər ikisi Sarov kəndində yaşayır. Həmin kənddə də orta məktəbi bitiriblər. Engels adında kolxozda işləyirlər. Zəhmət meydanında etimadı doğruldurlar. Komsomolçu adına layiq işləyir və yaşayırlar. Ali təhsil almaq üçün bəxtlətini sınayırlar. Hər ikisinin məqsədi jurnalist olmaqdır. İşlərini S. M. Kirov adına ADU-nun jurnalistika fakültəsinə verəcəklər. Daha ətraflı »

Zeynal Sadıqov ötən əsrin əvvəllərində Şuşa şəhərindən köçüb Tərtərə gələnlərdən olub. Elə papaqçı peşəsinə də Şuşada yiyələnmişdi. Papaq tikmək burada çox ciddi məsələ olduğundan, ustası gənc Zeynala öz peşəsini öyrətməzdən əvvəl demişdi: ”Peşələrin hamısı məsuliyyətlidir. Papaqçılıq isə xüsusilə çətin sənətdir. Axı, gör sənin zəhmətinin məhsulu kimlərin başını bəzəyəcək? Ona görə bu işdə böyük səbr və zərgər dəqiqliyi tələb olunur. Əgər bacaracaqsansa, etirazım yoxdur, gəl öyrən. Qoy bu peşə sənə hörmət gətirsin.”
Sonralar papaqçı Zeynal daim ustadını minnətdarlıq hissi ilə xatırlayır və övladlarına deyirdi:
–Allah o kişiyə rəhmət eləsin, bu çörəyi o mənə verib.
Papaq Azərbaycanda kişilik, namus, qeyrət rəmzi hesab olunur. Köhnə kişilər papaq tikdirməyə çox diqqətlə yanaşırdılar. Təsadüfi deyil ki, Zeynal kişinin yanına təkcə Tərtərdən deyil, ətraf rayonlardan, o cümlədən Laçından, Kəlbəcərdən gələnlər olurdu. Qızı Sənubər xanım deyir ki, rəhmətlik Aşıq Şəmşir ildə bir dəfə ailəmizin qonağı olurdu. Həmin vaxt bizə çoxlu qonaq toplaşardı.Atam, aşığın papağını tikib hazırlayana qədər, o, qonaqlarla söhbət edər, hərdən bir sazını da əlinə alardı. Bunlar çox unudulmaz axşamlar idi. Laçının Minkənd kəndindən də qonaqlarımız olurdu. Yadımdadır ki, onlar çox hörmətli qonaqlar idi və atamın işini həmişə bəyənirdilər. Daha ətraflı »

GÖRÜŞ

Bir axşam qonaq getdim,
Dostum İxtiyargilə.
Təbəssümlə qapını,
Açdı ana Nargilə.
Hal-xoş edib soruşdu,
Dərsimi-əhvalımı.
Üz-gözümü oxşayıb
Tumarladı saçımı. Daha ətraflı »

DUYĞULAR ADASI

Nuruzadə Həvva 2005-ci il sentyabrın 7-si Tərtər rayonunun Qazyan kəndində anadan olub. 2012-ci ildə İntiqam Həsənov adına Qazyan kənd ümumi orta məktəbin 1-ci sinfinə daxil olub, 2020-ci ildə isə Ağdam rayonu 106 saylı məktəbində təhsilini davam etdirib. 2022-ci ildə Bakı Slavyan Universitetinin ingilis dili müəllimliyi ixtisasına qəbul olub. Hal-hazırda isə həmin universitetin 2-ci kurs tələbəsidir.
Baxmayaraq ki, Həvva ingilis dli müəllimliyi ixtisasında təhsil alır, amma uşaqlıqdan jurnalist olmaq istəyirdi, ümumiyyətlə, onun ədəbiyyata çox böyük marağı var və buna görə də 14 yaşı olanda ilk hekayəsini yazmışdı. Bu gün isə həmin hekayəni sizə təqdim edirik.

Duyğular adasında yaşayan duyğular birlikdə çox gözəl vaxt keçirərdilər. Həmişə birlikdə oynayıb əylənər, birlikdə sevinər, birlikdə kədərlənərdilər, bir sözlə, bütün hisslərini birlikdə paylaşardılar. Lakin bu xoşbəxtlik çox çəkmədi. Bu xoşbəxtliyin çox çəkməməsinə səbəb qarşı adada yaşayan kədərli duyğular idi. Onlar heç vaxt oynamaz, əylənməz, birlikdə vaxt keçirməzdilər. Kədərli duyğuların adı həmişə məyus, kədərli olmaları ilə bağlı idi. Lakin digər adada yaşayan duyğular kədərli duyğulardan fərqli olaraq çox sevincli olduqları üçün onların adları Sevincli duyğular idi.
Kədərli duyğular həmişə Sevincli duyğulara hücum etmişdilər. Onlar istəyirdilər ki, Sevincli duyğuları da özləri kimi Kədərli etsinlər. Bu çox asan idi. Əgər onların bir damcı göz yaşı Sevinclilərə dəysə, o zaman onlar da Kədərli duyğu olardılar. Bu asan olsa da bunu həyata keçirmək çətin və riskli idi, çünki Sevinclilər də Kədərliləri asanlıqla məhv edə bilərdilər. Əgər onlar bir dəfə ucadan gülərsə, onda Kədərlilər həmişəlik Sevincli duyğular olardılar. Daha ətraflı »

Talıb Məmmədli (Həsən oğlu) hələ ki, yalnız bir kitabın –“Dünya, məni əyləndirmə, düşündür” kitabının müəllifidir. Onun imzasına tez-tez qəzetimizin səhifələrində də rast gəlmək olar. Uzun illərdir ki, rayon qəzeti ilə sıx əlaqə saxlayır. İlk şeirləri də elə əvvəlcə “Qızıl bayraq”da, sonra “Tərtər”də və nəhayət, “Yeni Tərtər”- də dərc olunub. Talıb Məmmədlinin şeirləri həmçinin “Avrasiya Antologiyasında”, “Azad Qələm”, “Sözün sehri” və Zərdab rayon “Əkinçi” qəzetində çap olunub. Özünün dediyi kimi, poeziyaya bu cür vurğunluğu da onda elə bizim rayon qəzeti yaradıb. Vaxtilə redaksiyanın nəzdində fəaliyyət göstərən “Tərtərin səsi” poeziya klubunun yığıncaqlarında gözəl şairlərimizi dinləyə-dinləyə püxtələşib, şeirə olan həvəsi sonsuz sevgiyə, ömürlük bağlılığa çevrilib. Ürəyinin dərinliyində olan hissləri şeirlə bölüşüb, unudulmaz misralara çevirib.
Onu da söyləməyi lazım bilirik ki, Talıb Məmmədlinin poeziyaya olan münasibəti həm də rayon qəzetinə olan münasibətilə sanki qoşa qanaddır. 70-ci illərdən başlayaraq qəzetimizin nömrələrini səliqə ilə yığıb, şəxsi arxivində saxlayır, qəzetimizin 90 illik yubileyinə hazırlaşdığımızı bilərək, xeyli sayda nadir nüsxələri bizə hədiyyə edib. Daha ətraflı »