QUBADLI

Azərbaycanın Qubadlı rayonunun Ermənistan silahlı qüvvələri tərəfindən işğal edilməsinin 26 ili tamam olur. Qubadlı rayonu 31 avqust 1993-cü ildə ermənilər tərəfindən işğal edilib. İşğal ərəfəsində rayonun əhalisinin sayı 30 min nəfər olub.
Erməni təcavüzü zamanı Qubadlı 5 il müddətində 238 şəhid verib, 146 nəfər əlil olub. Şəhidlərdən Əliyar Əliyev, Vasili Əliyev, Aslan Atakişiyev, Ələkbər Məmmədov, Kərəm Mirzəyev, Aqil Məmmədov, Bəylər Ağayev, Kazımağa Kərimov, Səfa Axundov Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı adına layiq görülüb.
Hazırda 35 min 836 nəfərdən ibarət Qubadlı əhalisi respublikanın 42 rayonunda məcburi köçkün ömrü yaşayır.
Qubadlı rayonu 1930-cu ildə yaradılıb. Ərazisi 802 kv.km-dir. 94 yaşayış məntəqəsi, o cümlədən, 1 şəhər və 93 kəndi var.
İşğala qədər Qubadlının iqtisadiyyatının əsasını taxılçılıq, heyvandarlıq, tütünçülük, baramaçılıq və üzümçülük təşkil edib. 2 üzümün ilkin emalı zavodu, yağ-pendir zavodu, asfalt zavodu, inkubator-quşçuluq fabriki, balıqyetişdirmə vətəgəsi, daş karxanası, mərmər sexi, Azərbaycan “Neftqazavtomat” təcrübə zavodunun filialı və s. fəaliyyət göstərib. Ümumiyyətlə, Qubadlı rayonunda 62 idarə və müəssisə olub.
Qubadlı rayonunda 61 ümum-təhsil məktəbi, o cümlədən, 33 orta, 16 səkkizillik, 12 ibtidai məktəb fəaliyyət göstərib.
Qubadlıda 180-ə qədər mədəni-maarif müəssisəsi olub. 84 kitabxana, 12 mədəniyyət evi və 44 klub, 7 avtoklub əhaliyə xidmət edib. Rayonda 2 uşaq-musiqi məktəbi də fəaliyyət göstərib. Daha ətraflı »

Azərbaycan cəmiyyəti milli ideya ətrafında birləşmişdir. Əlbəttə ki, burada mətbuatın rolu həddindən artıq əhəmiyyətlidir. Azad mətbuatın artıq formalaşması və uğurla fəaliyyət göstərməsi demokratiyanın əsas əlamətlərindən biridir… Azərbaycanda yüzlərlə qəzet, jurnal, 50-dən çox televiziya və radio kanalı fəaliyyət göstərir. Heç bir məhdudiyyət yoxdur və bu, bizim böyük sərvətimizdir.

İlham ƏLİYEV,
Azərbaycan Respublikasının
Prezidenti

14 İLLİK DOSTLUQ

84 yaşlı babanın 14 yaşlı nəvəsidir “Yeni Tərtər”. 14 ildir ki, qolboyun yol gəlirik bu mehriban dostla. 14 ildir ki, hər cür çətinliyə, yuxusuz gecələrə, təntidiyimiz, tıncıxdığımız günlərə dözə-dözə, çiynimizdəki ağır yükü daşıya-daşıya gəlib bu günlərə çıxmışıq.
84 il əvvəl “Kolxozçuların varlanması uğrunda” olan babasının adını 1937-ci ildə dəyişib elədilər “Qızıl bayraq”. O vaxt bayrağımız qızıldan-zaddan deyildi, rəmzi məna daşıyırdı bu ad, qırmızı sovet bayrağına “Qızıl bayraq” deyirdilər.
1991-ci ilin yanvarında rayonun adını qoydular bu qəzetə–“Tərtər”. 1998-ci ilin oktyabr ayına qədər təkəm-seyrək də olsa işıq üzü gördü. Sonra isə nadanların və biganələrin laqeydliyi ucbatından yoluna sədd çəkildi, ağzına daş qapandı, zornan susduruldu, dar ağacından asıldı, cəllad balta-kötüyünün qurbanı oldu, qətlə yetirildi, qanına qəltan edildi. Beləcə düz 7 il susduruldu. Halbuki, keçdiyi ömür yolu onsuz da hamar olmamışdı, təlatümlü və keşməkeşli bir həyat yaşamışdı, rayonun tarixi salnaməsini yazırdı, müharibələrin gətirdiyi fəlakətlərdən söhbət açırdı, sadə zəhmət adamlarını tanıdırdı, dövlət siyasətini təbliğ edirdi… Daha ətraflı »

TƏBRİKLƏR

Tofiq müəllim!
Sizin hamınızı Milli Mətbuat Günü və “Yeni Tərtər”in 14-cü ildönümü münasibəti ilə Azərbaycan QMƏVŞAİB-nin Tərtər Rayon Şöbəsinin adından və şəxsən öz adımdan təbrik edirik!
Sizə işlərinizdə yeni uğurlar arzulayırıq!
Sizin uzun illər Vətən naminə çəkdiyiniz əziyyətlər çox olmuşdur. Gün o gün olsun ki, mətbuatda Qələbə müjdəsi çap edəsiniz.
Allah hər birinizə uzun ömür versin! Qoy Tanrı sizi bütün arzulara çatdırsın, vətən oğlu!
Bir daha sizi təbrik edirik!

Rövşən MƏMMƏDOV
Tərtər

Əziz dostum Tofiq Yusif!
Azərbaycan Milli Mətbuat və Jurnalistika Günü və “Yeni Tərtər”in ad günü münasibəti ilə sizi və rəhbərlik etdiyiniz kollektivi səmimi qəlbdən təbrik edirəm.
Sizin sayənizdə Tərtər rayon qəzeti ilə uzunmüddətli dostluğumuz davam edir.
Siz Azərbaycan mətbuatının yükünü çiyinlərində daşıyan ziyalılarımızdan birisiniz. Bu şərəfli missiyanı həmişə layiqincə yerinə yetirmisiniz və indi də yerinə yetirirsiniz.
Mübaliğəsiz deyirəm ki, Tofiq Yusif “köhnə kişilər”dəndir. Siz həm də dostluğa dəyər verən insansınız. Tanrı sizə və sizin şəxsinizdə bütün qələm sahiblərinə cansağlığı, yeni yaradıcılıq uğurları qismət etsin!

Hörmətlə: Mərdan HƏSƏNZADƏ
Bərdə Daha ətraflı »

NƏLƏR ÇƏKDİ BAŞIN SƏNİN…

Qarabağ müharibəsi təkcə Tərtəri deyil, bütün Azərbaycanı çulğalayaraq, vəhşi yırtıcı kimi insanlarını, ərazilərini caynağına aldı. Saatları, günləri vahiməyə döndərib, hər kəsin başı üzərində bir kabusa çevrildi. Hələ də ağrı-acısı evlərdə, ürəklərdə qalıb. Nəydi bu insanların günahı?! Bir çox isti od-ocağın hənirtisi kəsildi, yurd yerləri yağı düşmənin oylağına çevrildi. Kəlbəcərdə mənfurlar evlərindəki kimi kef eləyir, Cıdır düzündə yeri-yurdu məlum olmayan dığalar at oynadır. Gözəl, hər cür sərvəti ilə tanınan dağlarımız bayquş yuvasına çevrilib. Niyə bizim mərd oğullarımız, igid ərlərimiz arxasız qalaraq şəhid oldular?! Axı, bizim xalqın dəyanətli, qorxubilməz, gücü-qüvvəti ilə tanınan babalarımız olub! Nə oldu bu yurdun qeyrətli oğullarına?!
Fikrim, düşüncəm Şuşadan, Laçından, Kəlbəcərdən, Ağdamdan, Ağdərədən, Zəngilandan, Zəngəzurdan, Qubadlıdan, başqa əsir torpaqlarımızdan keçir. Gözümün önündən o qanlı-qadalı günlər çəkilmir. Daha ətraflı »

ZƏHMƏTKEŞ ANA

Bir neçə il əvvəl su xətləri dəyişdiriləndə redaksiyanın qarşısındakı suyu kəsdilər. Səbəbi də o oldu ki, gərək yeni xətt çəkilə, sayğac quraşdırıla, dövlətə müəyyən məbləğdə vəsait ödənilə. Redaksiyanın isə vəsaiti yox. İşçilər qaldı naçar. Otaqların təmizlənməsi necə olsun, yayın qızmar günündə susuzluqdan iş gününü necə başa vurmaq olar? Lakin hər müşkülün bir həlli də olur. Bu çətin anlarda xadimə Zümrüd əlacsız qalan işçilərin su problemini öz üzərinə götürdü. Nə vaxt redaksiyanın qapısından daxil olanda hər yeri səliqə-səhmanlı və su qablarını su ilə dolu görərik. O gündən bu günədək Zümrüd özünə su ilə belə savab qazanır.
Zümrüd Bayramova zəhmətkeş bir ailədə böyümüş, sadə ailənin gəlini idi. Hər iki ailədə öz halal əməkləri ilə qazanc gətirmək, bunun bəhrəsi olan təmənnasız ruzilərini alın açıqlığı ilə süfrəyə qoymağa nail olmuşlar. Övladlarına halal çörək yedizdiriblər ki, onlar da böyüyəndə zəhmətin, halallığın nə olduğunu anlasınlar. Belə də olub. Hazırda oğlu da, qızları da öz ruzilərini zəhmətləri hesabına qazanırlar. Daha ətraflı »

“Mən jurnalistlərin işini yüksək qiymətləndirirəm. Bu, çox çətin işdir. Bu işdə bəzən jurnalistlər haqsızlıqlarla, təzyiqlərlə üzləşirlər”.

İlham ƏLİYEV,
Azərbaycan Respublikasının Prezidenti

Azərbaycan mətbuatının banisi Həsən bəy Zərdabidir. Böyük çətinliklərdən sonra o, Bakıda ana dilində “Əkinçi” qəzetinin nəşr edilməsi üçün icazə almışdı. Bu qəzetin ilk nömrəsi 1875-ci il iyulun 22-də çapdan çıxmışdı. “Əkinçi” qəzetinin nəşri bütün Qafqazda əks-səda doğurmuşdu. 1875-1877-ci illər ərzində fəaliyyət göstərmiş qəzetin 56 nömrəsi işıq üzü görmüşdü.
“Əkinçi” qəzeti xalqımızın milli oyanışında, milli birliyinin möhkəmlənməsində böyük rol oynamışdır. Qəzetin mütərəqqi ideyaları Rusiya hakim dairələrini narahat etmiş və iki il sonra qəzet bağlanmışdı.
Azərbaycan mətbuatının ilk müjdəçisi “Əkinçi”dən sonra bu sahədə xeyli irəliləyişlər olmuşdu.
XIX əsrin sonlarında “Ziya”(1879), “Kəşkül” (1880), “Kaspi” (80-90-cı illər) qəzetləri nəşrə başlamışdı.
XX əsrin əvvəllərində Cəlil Məmmədquluzadə, Məhəmməd ağa Şahtaxtinski, Seyid Hüseyn, Ömər Faiq Nemanzadə, Üzeyir Hacıbəyov və başqaları yeni demokratik mətbuatın yaranması uğrunda mübarizə aparırdılar. Bu gərgin mübarizə öz nəticəsini verdi. “Şərqi-rus” (1903), “Həyat” (1905), “Açıq söz” (1915), “Azərbaycan ” (1918) kimi demokratik ruhlu, milli qayəli qəzetlər meydana çıxdı. 1906-cı ildə “Molla Nəsrəddin” jurnalının nəşrə başlanması ilə Azərbaycan mətbuatında siyasi satiranın əsası qoyuldu. Redaktoru Xədicə xanım Əlibəyova olan “İşıq” jurnalının bütün əməkdaşları qadınlardan ibarət idi.
Sovet hakimiyyəti dövründə bütün sovet respublikalarında olduğu kimi Azərbaycanda da mətbuat sovet ideologiyasının ruporuna çevrilmişdi. Azad və demokratik mətbuatdan söhbət belə gedə bilməzdi. Daha ətraflı »

KÖÇKÜN AİLƏSİ TƏRTƏRDƏ DOĞMALAŞIB

1993-cü il iyulun 23-də Ermənistan Silahlı qüvvələri Qarabağın mərkəzində yerləşən Ağdamın böyük hissəsini işğal edib. Ərazisi 1094 kv.km olan Ağdamın 846,8 kv.km-i, yəni 77,4 faizi, 1 şəhər və 87 kəndi ermənilərin əlinə keçib. O vaxta qədər Ağdamın 1 şəhər, 124 kəndi vardı. Rayondakı 38 kolxoz-sovxozun 26-sı, 129 səhiyyə obyektinin 105-i, 108 məktəbin 74-ü, 271 mədəniyyət evinin 199-u, 24 tikinti təşkilatı, 67 idarə-müəssisə, 17 məscidin 14-ü işğal altında qaldı. Bu işğal rayona 13 milyard 135 milyon ABŞ dolları məbləğində ziyan vurub.
Ağdam şəhəri, onun qədim keçmişin şahidi olan çox sayda tarixi abidələri, mədəniyyət, memarlıq nümunələri, keçmiş SSRİ-də 1-ci, dünyada 2-ci olan Çörək muzeyi düşmən tərəfindən vəhşicəsinə dağıdılıb.
Ağdam düşmənlə döyüşlərdə 6 min şəhid verib, onlardan 16-sı Milli Qəhrəmandır. İşğal nəticəsində rayonun 160 min nəfər əhalisindən 143 min nəfəri öz ölkəsində məcburi köçkünə çevrilib. Daha ətraflı »

Fikrim-xəyalım yenə də şəhid ruhu üzərində cəmləşib. Yenə də qələm əlimdə titrəyir. Murdar məxluq olan ermənilərə qarşı qəzəbim aşıb-daşır. Nifrətimin gücündən əlimə düşsələr o mənfurların hər birini odda yandıraram! Gör nə qədər oğullarımız yırtıcıların caynağına tuş gəldi, ölümün ağzına atıldı. Vətən, torpaq qeyrəti neçə-neçə igidlərimizin şəhidlik yoluna çevrilərək, həyatına son qoydu. Nəydi onların günahı? Yüzlərlə pəhləvan cüssəli oğullarımızın, onların ata-analarının arzuları yarımçıq qaldı.
Abdullayev Habil Kalam oğlu 1969-cu il fevralın 1-də rayonumuzun Dəmirçilər kəndində doğulmuşdu. Elə həmin kənddə böyüyüb, boya-başa çatmışdı. Ağlı, zəkası ilə qardaş-bacılarından fərqlənirdi, iti baxışı, inadkarlığı ilə seçilirdi. Ailədəki 4 övladın kiçiyi idi. Əsgəri xidmətini Sovet ordusu sıralarında çəkmişdi. Bir az da böyümüş, kişiləşmişdi.
Təhsilini davam etdirirdi. Ağdam rayonunda Kənd Təsərrüfatı Texnikumunda elektrik fakültəsində təhsil alırdı. 4-cü kursda oxuyurdu, həm də Tərtər paylayıcı elektrik şəbəkəsində beşinci il idi ki, yüksək gərginlik xətləri üzrə usta vəzifəsində çalışırdı. Bu, 1993-cü il idi. Vətənimizin göylərini qara buludlar aldığı, torpaqlarımızın parçalandığı, igidlərin qanına boyandığı il idi. Əlinə silah alıb Vətənin müdafiəsinə qalxan yüzlərlə oğullara Habil də könüllü qoşuldu…
Böyük qardaşı Əli ailəli idi. 2 övladı varıydı. Habil razı olmadı ki, qardaşı könüllü savaşa qoşulsun: “Mən onun uşaqlarını saxlaya bilmərəm”–dedi. Milli ordu sıralarında Habil döyüşdü. Özü də ürəklə, mərdliklə. Hətta azğın düşmənin atdığı mərminin qəlpəsi 2 dəfə onu yaralasa da döyüşdən aralanmadı, döyüş yoldaşlarını tək qoymadı. Ağdərəətrafı kəndlərin ermənilərdən təmizlənməsində var gücü ilə vuruşdu. Evlərinə gələndə fəxrlə danışıb ki, biz qalib gələcəyik, erməniləri yerində susduran oğullarımız var. Daha ətraflı »