Bir ailə tanıyırdım. M ə mməd Aslan bir dəfə yazmışdı o ailədən. Oxumuşdum həmin yazını. Məndə dərin təəssürat oyatmışdı. Sabir Paşayevin necə böyük bir “İNSAN” olduğunu, ailəsinə hansı hörmət və səmimiyyət ucalığından yanaşdığını hiss etmişdim. Düşünmüşdüm ki, kaş bütün azərbaycanlı ailələrdə belə mehriban və qarşılıqlı anlaşma mühiti mövcud olaydı, belə tərbiyə təlqin ediləydi!…
Sabir Paşayevlə şəxsi tanışlıqdan sonra məndə yaranmış xoş təəssüratın həyati gərçəkliyini gördüm.
Sonralar qismət elə gətirdi ki, onun oğlanları Ədalət, İlham və Ləyaqətlə, qızı Məhəbbət xanımla aramızda ünsiyyət telləri yarandı və ümumiyyətlə, bu ailə mənim üçün doğmalaşdı…
Qarabağ müharibəsi sanballı el ağsaqqalı, tanınmış ziyalı, şair, ələlxüsus böyük “İNSAN” olan Sabir Paşayevin ailəsinə, bir çox azərbaycanlı ailələri kimi, gözlənilməz zərbələr vurdu, fəlakətlər gətirdi. Əvvəlcə özünün ürəyi dözməyib, param-parça oldu. Elə təmiz və halal ürəklər adi təsirdən də sarsılır. Handa da qala növbəti erməni fitnəkarlığına və dəhşətinə dözə! Sabir müəllimin ürəyi bu alçaqlığa dözə bilməzdi, dözmədi də!
Sonra ali təhsilli və ələlxüsus qeyrətli oğulları Ədalət və Evarist Paşayevlər Qarabağ müharibəsində şəhid oldular. Qızı Məhəbbət Paşayeva və digər oğlu İlham Paşayev atəşkəsə qədər qanlı savaş meydanlarından çəkilmədilər. Məhəbbət xanım Tərtərin baş həkimi kimi, İlham isə bir döyüşçü kimi. Neçə dəfə ölümün içindən keçdilər, dəhşətlər yaşadılar, amma geri dönmədilər. Çünki arxada Tərtər və böyük anlamda VƏTƏN vardı. (Onların keçdikləri müharibə yolundan nə vaxtsa kitablar yazılacaq–hər vərəqi qanlı döyüş səhnələrinin canlı salnaməsi olacaq).
…1970-ci illərdə nüfuzlu el adamı və ləngərli ziyalı Sabir Paşayev Tərtər şəhər 2 saylı tam orta məktəbin direktoru idi. Yaşımız xeyli fərqli olsa da, biz biri-birimizə xüsusi ehtiram göstərirdik və bu səmimi münasibət üçün şair Məmməd Aslan aramızda körpü olmuşdu. Hərdənbir üçlükdə “şeir məclisi” düzənlərdik. Daha ətraflı »

HAMININ DOSTU OLMAĞI BACARAN QƏZET

Bünövrəsi 1875-ci ildə Həsən bəy Zərdabinin “Əkinçi” qəzetinin nəşriylə qoyulmuş Azərbaycan qəzetçiliyi 144 illik çətin və şərəfli bir yol keçmişdir. Günümüzdəki mətbuat durumunun dumanlığında öz siması, dəsti-xətti ilə seçilən, “Əkinçi”nin ənənələrinin layiqli davamçısı sayıla biləcək az sayda mətbu orqanlardan biri də bu gün səksən beş yaşı tamam olan “Yeni Tərtər” qəzetidir.
Bu gün bu qəzetin bayramıdır, onun timsalında rayonumuzun, ümumilikdə isə mətbuatımızın bayramıdır.
“Yeni Tərtər” əyalət qəzetidir. Lakin səriştəli, savadlı, fundamental yazılarıyla, professional və obyektiv yanaşma tərziylə, çox geniş və əlvan tematikasıyla, günün aktual məsələlərinə sürətli reaksiyasıyla, oxucusuyla Ana dilində danışmasıyla mərkəzi Respublika qəzetləriylə bir sırada dayanmağı bacarır.
O, sosial mənşəyindən, təhsilindən, peşəsindən, yaşından asılı olmayaraq hamıyla ünsiyyət qurmağı və hamının dostu olmağı bacarır.
Rayon qəzeti tariximizin, adət-ənənələrimizin, milli-mənəvi dəyərlərimizin qısqanc bir təəssübkeşidir.
“Yeni Tərtər” ədəbi dilimizin saflığının onun normalarının qorunmasında əsl vətəndaşlıq mövqeyi nümayiş etdirir. Televiziyalarda, boz mətbuatda baş alıb gedən dil xətalarına onun səhifələrində rast gələ bilməzsən. Daha ətraflı »

AZƏRBAYCANIN MİRVARİSİ

Şuşa şəhərinin intensiv surətdə atəşə tutulması 1992-ci il mayın 7-də başlayıb və mayın 8-i səhər saat 6-dək davam edib. Bu zaman təxminən 1000 düşmən əsgəri Şuşaya üç tərəfdən hücum edib. Bu hücumun həyata keçirilməsində düşmən 40 ədəd zirehli texnikadan istifadə edib.
1992-ci il mayın 8-də Şuşa şəhəri və eyniadlı rayonun 38 yaşayış məntəqəsi silahlı erməni qəsbkarları tərəfindən işğal olunub. Şuşa uğrunda döyüşlər zamanı 480 nəfər dinc sakin qətlə yetirilib, 600 nəfər yaralanıb, 1500 nəfər əlil olub, 552 uşaq yetim qalıb, 68 mülki vətəndaş girov götürülüb və ya itkin düşüb.
Şuşanın işğalı nəticəsində 23 min 156 nəfər azərbaycanlı daimi yaşayış yerindən qovulub. Bununla da Dağlıq Qarabağda etnik təmizləmə başa çatıb və bu ərazidə bir nəfər azərbaycanlı qalmayıb. Erməni silahlıları Şuşa şəhərinin çoxlu sayda tarixi və mədəni obyektlərini dağıdıblar. 22 ümumtəhsil məktəbi, mədəni-maarif, kənd təsərrüfatı texnikumları, orta ixtisas musiqi məktəbi, turizm bazası, Şərq musiqi alətlər fabriki, 8 mədəniyyət evi, 14 klub, 2 kinoteatr, 3 muzey, 20 kitabxana işğal olunub, nadir əlyazmalar yandırılıb, məscid və dini abidələr yararsız hala salınıb. Ümumilikdə 279 dini, tarixi və mədəni abidə məhv edilib. Daha ətraflı »

Bildirirəm ki, hər ay idarənin Şura iclası keçirilir və “Azərbaycan Gəncliyi 2017-2021-ci illərdə” Dövlət Proqramının icrası, qarşıda duran vəzifələr, UGİM-lərin gördüyü işlər, hərbi idman oyunlarının keçirilməsi sahəsindəki məsələlər, gənclərin istirahətlərinin asudə vaxtlarının səmərəli təşkili, rayonda narkomanlığın və digər zərərli vasitələrin yayılmasına qarşı mübarizənin gücləndirilməsi tədbirləri, yeniyetmələrin Respublika oyunlarında iştirakı və s. məsələlər müzakirəyə çıxarılır, müvafiq qərarlar qəbul olunur və icrası təmin edilir.
İdarənin fəaliyyəti də müntəzəm olaraq müzakirə edilir, korrupsiya və rüşvətxorluqla mübarizə, bayram və əlamətdar günlərin qeyd edilməsi, tədbirlərdə idmançıların nümunəvi çıxışlarının təşkili, yerlərdəki nümayəndələrin gördükləri işlər, hərbi vətənpərvərlik oyunları və idman yarışlarının təşkili, vətəndaş müraciətlərinə baxılması vəziyyəti, nizam-intizam məsələləri, maarifləndirici tədbirlər, mətbuatla əlaqə məsələləri daim diqqətdə saxlanılır.
Rayonda aparılan quruculuq-abadlıq işlərinə gənclər cəlb edilmiş və onların iştirakı ilə şəhərin müxtəlif ərazilərində, həmçinin Gənclər Parkında iməciliklər təşkil olunur, yaşıllaşdırma işləri aparılır. Bunlarla yanaşı, Gənclər və İdman İdarəsinə həvalə olunmuş ərazidə müxtəlif dekorativ və meyvə ağacları əkilmiş, onlara qulluq göstərilir. Daha ətraflı »

ACILI-ŞİRİNLİ XATİRƏLƏR

Mən Tərtər–Bərdə–Ağdam–Əsgəran–Xankəndi–Şuşa–Turşsu–Laçın–Gorus–Sisian–Söylən (Əzizbəyov, indi Vayk) yoluyla o qədər gedib-gəlmişdim ki, hər döngəsinə, enişinə-yoxuşuna, hətta hər çalasına belə bələd idim. Bu tərəfdən isə Tərtər–Ağdərə–Kəlbəcər–İstisu–Səfonun İstisuyu (indiki Cermuk) və yenə Söylən yolları da mənim yaddaşıma köçmüşdü. Bizim Dərələyəz mahalına digər yollar da vardı–Tərtər–Goranboy–Gəncə–Qazax–Dilican–İcevan–Sevan–İrəvan… və… Söylən. Naxçıvandan isə Keşişkəndə, sonra bizim rayona yol vardı. Naxçıvan–Sisian yolu da işləyirdi. Bu yollar həmişə məni indi həsrət qaldığım bir yurda–Dərələyəz mahalına, aparırdı… Bu yerin hər cığırı, hər bulağı, hər meşəsi, hər gülü, hər çiçəyi gözlərimə köçmüşdü. (Gözlərim məndən vəfalı oldu–neçə illərdi özündə saxlayır o dağları, o dərələri, o biçənəkləri, o sıldırımları. Tez-tez özündə əks etdirir, elə bil dünən idi. Payızının, qışının, baharının, yayının rənglərinə qədər öz göz yaddaşında qoruyub saxlayır). Dünyanın nə qədər gözəlliyi var, cəm olmuşdu o cənnət diyarda. Hara tərpənirdin, saflıq, halallıq, ruzi-bərəkət çıxırdı qarşına. Hər şey Allahın yaratdığı kimiydi, yəni təbiiydi–göy-göyərtisi də, ağartısı da, balı da, cır alması, armudu da, havası da, suyu da, torpağı da, bir sözlə, bütün nemətləri təbiətin özü kimiydi. İnsanları da belə idi, haram tanımazdılar, qonşunun həyətinə daş atmazdılar, riyakarlıq nədir, bilməzdilər, sadə və səmimi idilər, yəni Allahın yaratdığı kimiydilər. Kirə, yalana, böhtana, mərdiməzarlığa bulaşmamışdılar, paxıllıqdan uzağıydılar.
“Qaqa Hüseyn” vardı. İnsanların və heyvanların sınmış, oxalanmış sümüklərini əlləri ilə elə bitişdirərdi ki, müasir dövrün heç bir avadanlığı, heç bir alimi onun kimi zərgər dəqiqliyi ilə bu sümükləri öz yerinə bərpa edə bilməzdi. 100-lərlə arı ailəsi, bir o qədər də mal-qara saxlayırdı. Xan kefində dolanırdı. Bütün rayonlardan, həmçinin İrəvandan gəlib, ondan bal alardılar, çünki onun balı təmiz idi və dağın gül-çiçəyindən çəkilmişdi, qatqarı olmazdı.
Abbas vardı–Babayev Abbas. Xeyli müddət sovxozda briqadir işlədi. Bir az köntöy adam idi. Sözü üzə deyərdi. Ürəyi çox təmiz və yumşaqdı. Qardaşı Surxay İrəvanda mehmanxananın pəncərəsindən yıxılıb, dünyasını dəyişəndən sonra Abbas da dəyişdi. (Sonra söz-söhbət gəzdi ki, ermənilər Surxayı qəsdən öldürüblər).
Abbas briqadir işləyən vaxtlar həmişə məni nəzərə alırdı. Yaşça məndən böyük olsa da, toy qardaşlığı idik. Səmimiyyəti onun kimi insanlardan öyrənirdik.
Həsən vardı–Hacıbabanın oğlu, Məmmədov. Xəzinədar işləyirdi. Yaşca məndən böyük idi. Daha ətraflı »

Ana uşağı danlayır.
-Səni görüm lənətə gələsən! Gör yıxılıb şalvarı nə günə qoymusan?!
Uşaq ağlaya-ağlaya cavab verir.
-Vallah, ana, yıxılanda şalvarımı çıxarmağa vaxt tapmadım.
* * *
Müəllim məktəbdə uşağın dəftərinə: “Oğlunuz çox danışır” yazıb evə yollayır. Atası bunu oxuyub, aşağıdan yazır ki, bu nədir ki? Siz hələ anasını görməmisiniz!
* * *
Bir kişi dükana girib və deyir ki, mənə 299 çörək ver.
Satıcı:
–300 olmaz?
Kişi:
Dəlisən? O qədər çörəyi kim yeyəcək?!
* * * Daha ətraflı »

Palıd qozasının yetişməsi üçün 50 il vaxt lazımdır.
Çirkli qar təmiz qardan tez əriyir.
Dinamitin hazırlanmasında yer fındığından istifadə olunur.
Orta statistik hesabla bankomat il ərzində 250 dollar səhv hesablayır–müştərilərinin xeyrinə.
İl ərzində insan qabırğası 5 milyon dəfə hərəkət edir.
İnsan böyüdükcə ürək döyüntülərinin sayı da azalır.
Əgər Çin əhalisi 2 metr hündürlükdən yerə tullansaydı, yer üzündə 2 bal gücündə zəlzələ baş verərdi. Daha ətraflı »

TƏBRİK EDİRİK!

85 YAŞINIZ MÜBARƏK!

Müstəqil Azərbaycan Respublikasının ən böyük nailiyyətlərindən biri azad mətbuatın formalaşmasıdır. Bu proses ulu öndər Heydər Əliyev tərəfindən mətbuat üzərində senzuranın götürülməsi ilə başlanmış, hər bir sahədə onun ideyalarını layiqincə inkişaf etdirən möhtərəm Prezidentimiz İlham Əliyevin jurnalistlərə, mətbuatın tərəqqisinə göstərdiyi qayğı ilə davam etdirilmiş və bu gün də layiqincə davam etdirilir.
Bu gün regionlarda fəaliyyət göstərən çoxsaylı qəzetlərdən biri bizim rayon qəzetimiz “Yeni Tərtər”dir.
Hazırda 85 illik yubileyini qeyd etdiyimiz rayon qəzetinin keçdiyi yol heç də həmişə rəvan olmamışdır. Vaxtilə müəyyən təzyiqlərə, təqiblərə məruz qalmış, illərlə müxtəlif səbəblərdən qəzetin nəşri dayandırılmışdır. Lakin fədakar jurnalistlərin tələbkarlığı və mübarizliyi doğma qəzetin həyata qayıtmasına səbəb olmuşdur.
Möhtərəm Prezidentimiz cənab İlham Əliyevin sonsuz diqqəti sayəsində cəbhə bölgəsi olan Tərtər rayonu hər an gözəlləşir, dəyişir, inkişaf edir. Bu gözəlliyi biz hamımız birlikdə yaradırıq. Bu inkişafın hər anı bizim qəzetin vasitəsilə tarixin yaddaşına köçürülür, şərəfli və məsuliyyətli bir missiya kimi gələcək nəsillərə çatdırılır. Daha ətraflı »

Keçən əsrin 20-ci illərindən başlayaraq Azərbaycanda gedən siyasi təlatümlər, millətlərarası münaqişələr, xüsusilə erməni daşnaqlarının azərbaycanlılara qarşı törətdikləri təcavüz, terror hadisələri, iqtisadi vəziyyət və dağ rayonlarındakı ciddi çətinliklər bir sıra ailələrin öz yurd yerlərindən köçürülməsinə səbəb olub.Belə ailələrdən biri, zəmanəsinin tanınmış, ziyalı və hörmətli şəxsiyyətlərindən olan Kərim Yüzbaşının ailəsi olub. Həmin ailə Sisyanın bayandurlar tayfasından olub və onlar Tərtər rayonunun Bərşad kəndində məskunlaşıblar.Bütün çətinliklərə baxmayaraq Kərim yüzbaşı Əliyev mütərəqqi fikirləri və uzaqgörənliyi nəticəsində övladlarının təhsil almalarına ciddi fikir vermiş, onlara hər cür şərait yaratmışdır.Kərim yüzbaşının böyük oğlu Hüseyn Əliyev 1897-ci ildə anadan olmuş, 1922-ci ildə Leninqrad, indiki SankPeterburqda Tibb Akademiyasını bitirdikdən sonra ömrünün sonunadək (1972) Azərbaycanda həkim kimi fəaliyyət göstərib. O, tibb elmləri doktoru (1939) professor, görkəmli cərrah, Azərbaycan SSR əməkdar həkimi və əməkdar elm xadimi adını şərəflə daşıyıb.
Ömrünün sonunadək Nəriman Nərimanov adına Azərbaycan Dövlət tibb İnstitutunun II hospital cərrahlıq kafedrasının müdiri və Azərbaycan tibb jurnalının baş redaktoru olub. “Qırmızı Əmək Bayrağı” ordeni, “Qırmızı Ulduz” ordeni və müxtəlif medallarla təltif olunaraq səmərəli fəaliyyət göstərib.Hüseyn Əliyev öz həmyaşıdı mərhum Əziz Əliyevlə (1897) həkimliyə məhz Sank-Peterburqda təhsilini bitirdikdən sonra birgə başlayıblar. Eyni zamanda hər iki alim uzun müddət birgə çalışıb.
Daha ətraflı »

VƏTƏNƏ BAĞLI OĞULLARIMIZ

Azərbaycan ordusunda xidmət edən əsgərlərimizin daim bir amalı olub–işğal altında olan torpaqlarımızı geri qaytarmaq. Bir çox təzyiqlərlə üzləşən vətənimiz heç zaman öz vüqarını, əzəmətini itirməyib. Torpağımız uğrunda neçə-neçə oğullarımız döyüş vəzifəsini yerinə yetirərkən yaralanıb, şəhid olub. Azərbaycanın xalq şairi Bəxtiyar Vahabzadənin dili ilə desək “Vətən borclu deyil, biz borcluyuq Vətənə”. Əgər kiminsə ailəsində torpağımız uğrunda həlak olan və ya yaralanan varsa o ailə bununla qürur duymalıdır. Ölkə Prezidenti İlham Əliyev şəhid, əlil, veteran ailələrinə xüsusi diqqət ayırır, onları həmişə dövlət qayğısı ilə əhatə edir.
Bu yazımda ordu sıralarında peşəkar xidmət göstərən, vətənin keşiyində layiqincə duran rayonumuzun iki veteranından söz açacağam. Bəlkə də çoxlarınızın tanıdığı İlqar Məcid oğlu Hüseynov 1967-ci il fevralın 21-də Tərtər şəhərində anadan olub. İlk təhsilini 5 nömrəli elm ocağında, davamını isə 96 nömrəli texniki peşə məktəbində alıb. Əvvəllər beton zavodunda qaynaqçı işləyib. Daha ətraflı »